Castelao foi un escritor Galego comprometido coa terra e co pais , a súa persoa reunía as facetas de : narrador, ensaísta, dramaturgo ,debuxante e político galego, chegando a ser a figura máis importante da cultura galega do século XX .
Naceu o 30 de xaneiro de 1886 , Daniel foi criado especialmente polos seus avós maternos Teresa e José Ramón xa que o seu pai emigrou a Arxentina , A finais de 1895, Daniel emigrou coa súa nai para ir vivir co seu pai na Pampa.
"Tiña eu once anos cando meu pai, que estaba na Arxentina, nos chamou cabo de si; e alá fomos embarcados miña nai e mais eu, nun paquete alemán" Castelao, O segredo
En 1900 deciden volver para que Castelao estude medicina en Compostela ,cos ingresos que acumulara o pai en Arxentina, mellora substancialmente a situación económica da familia polo que puido dedicarse á política chegou a ser alcalde de Rianxo e dar estudos ao seu fillo.Tivo que emigrar a Arxentina xa que foi exiliado na guerra civil .
As creacións mais importantes de Castelao foron na narrativa :
En Cousas:foi o termo empregado por Castelao para designar diferentes conceptos. Retrincos, Un ollo de vidro:Consta dunha serie de secuencias narrativas que acadan unidade estrutural grazas a seren produto dunha conversa entre un narrador, o esqueleto, que lembra secuencias da súa vida pasada, e dous paranarradores, colegas de cemiterio.. e Os dous de sempre trata de dous rapaces e un deles esta eivado das pernas, estas obras establecen un conxunto único na narrativa Galega.
No teatro:
Só escribiu unha obra de teatro, titulada Os vellos non deben de namorarse, comedia que conta os amores tardíos de tres vellos con tres mozas novas, e que incorporaba tendencias renovadoras do teatro europeo xunto coa tradición popular galega.
En ensaios:
Diario, as cruces da pedra na Bretaña, sempre en Galicia e o ensaio mais importante escrito desde un punto nacionalista.
Debuxos:
Os seus debuxos, complementados con textos agudos, móstranos a Galiza agraria os mais famosos foron cincoenta homes para dez reas ,cousas da vida ,Atila en Galicia e Galicia Martir.
Trata da pobreza dos campesiños que tiñan que pagar impostos e que eran tan pobres que non lle chegaban para pagalos.
O pai de Migueliño chegaba das Américas e o
rapaz non cabía de gozo no seu traxe festeiro.
Migueliño sabía cos ollos pechados cómo era o
seu pai; pero denantes de saír da casa botoulle
unha ollada ó retrato.
“O pai de Migueliño”
Trata dun neno que non coñeceu ao seu pai e antes de ir a buscalo ao peirao mira un retrato como é para identificalo é cando chega resulta que é outro totalmente distinto mermado polo traballo que fixo ala.
Naceu o 30 de xaneiro de 1886 , Daniel foi criado especialmente polos seus avós maternos Teresa e José Ramón xa que o seu pai emigrou a Arxentina , A finais de 1895, Daniel emigrou coa súa nai para ir vivir co seu pai na Pampa.
"Tiña eu once anos cando meu pai, que estaba na Arxentina, nos chamou cabo de si; e alá fomos embarcados miña nai e mais eu, nun paquete alemán" Castelao, O segredo
En 1900 deciden volver para que Castelao estude medicina en Compostela ,cos ingresos que acumulara o pai en Arxentina, mellora substancialmente a situación económica da familia polo que puido dedicarse á política chegou a ser alcalde de Rianxo e dar estudos ao seu fillo.Tivo que emigrar a Arxentina xa que foi exiliado na guerra civil .
As creacións mais importantes de Castelao foron na narrativa :
En Cousas:foi o termo empregado por Castelao para designar diferentes conceptos. Retrincos, Un ollo de vidro:Consta dunha serie de secuencias narrativas que acadan unidade estrutural grazas a seren produto dunha conversa entre un narrador, o esqueleto, que lembra secuencias da súa vida pasada, e dous paranarradores, colegas de cemiterio.. e Os dous de sempre trata de dous rapaces e un deles esta eivado das pernas, estas obras establecen un conxunto único na narrativa Galega.
No teatro:
Só escribiu unha obra de teatro, titulada Os vellos non deben de namorarse, comedia que conta os amores tardíos de tres vellos con tres mozas novas, e que incorporaba tendencias renovadoras do teatro europeo xunto coa tradición popular galega.
En ensaios:
Diario, as cruces da pedra na Bretaña, sempre en Galicia e o ensaio mais importante escrito desde un punto nacionalista.
Debuxos:
Os seus debuxos, complementados con textos agudos, móstranos a Galiza agraria os mais famosos foron cincoenta homes para dez reas ,cousas da vida ,Atila en Galicia e Galicia Martir.
Trata da pobreza dos campesiños que tiñan que pagar impostos e que eran tan pobres que non lle chegaban para pagalos.
rapaz non cabía de gozo no seu traxe festeiro.
Migueliño sabía cos ollos pechados cómo era o
seu pai; pero denantes de saír da casa botoulle
unha ollada ó retrato.
“O pai de Migueliño”
Trata dun neno que non coñeceu ao seu pai e antes de ir a buscalo ao peirao mira un retrato como é para identificalo é cando chega resulta que é outro totalmente distinto mermado polo traballo que fixo ala.
De contido está ben pero falla a falta de puntos e aparte e a organización do texto no espazo. Faltan imaxes.
ResponderEliminar